Panie Michale, świetnie, że ma Pan sponsora ale nie musi Pan mu włazić w d… No chyba, że naprawdę jakieś ogromne pieniądze Pan od znajomego dostaje? ;)

Ostre są moje słowa ale co można napisać, jeśli blog finansowy zajmuje się zamieszczaniem zdjęć z wnętrze sklepu a nawet mapek, jak do nich trafić w Krakowie i Warszawie? Żenujące… Czy naprawdę nie wystarczyłoby krótki opis, czym się firma zajmuje, jej logo i adres internetowy?

Z drugiej strony przedstawienie metody DCF na przykładzie realnej firmy jak najbardziej chwalebne.

Powodzenia! Mam nadzieję, że nie będzie się Pan już tak sprzedawał jak w tym wpisie. 

A może lepiej mieć wszystko w dupie?: kilka przemyśleń

Zrobiło mi się bardzo przykro i kolejne sześć godzin jazdy do Warszawy nie należało do przyjemnych. Z drugiej strony miałem sześć godzin na przemyślenie paru spraw.

Zrobiło mi się przykro bo od 2007 roku na stworzenie zawartości mojego bloga poświęciłem parę tysięcy godzin. Dostęp do, moim zdaniem, bardzo wartościowej wiedzy i doświadczenia, jest dosyć łatwy. Szczególnie, że ostatnio stworzyłem nową sekcję „Edukacja online”, a wcześniej zrobiłem kilka ebooków czy też wybrałem najważniejsze i ponadczasowe wpisy które pogrupowałem tematycznie i wrzuciłem do spisu zagadnień. Każdy może tak po prostu sobie wejść i mieć dostęp do tego wszystkiego. I nie musi za to zapłacić złotówki. A zakładam, że skoro ktoś wchodzi na moją stronę uważa, że wiedza, którą się dzielę jest wartościowa. W przeciwnym wypadku po prostu nie odwiedza mojego serwisu.

Nie wiem co sobie wyobrażają takie osoby, które piszą takie komentarze, zresztą nie tylko na mojej stronie.

Prowadzenie biznesu to są najpierw koszty. Doliczając do ZUSu inne koszty prowadzenia mojej działalności robi się kilkadziesiąt tysięcy zł w skali roku. W przypadku wielu innych biznesów jest to pewnie znacznie więcej. Szczególnie jeżeli chciałoby się komuś dać pracę. Dokładne wyliczenia podałem niedawno tutaj: 2 lata od rezygnacji z pracy w ING OFE. Przemyślenia blogera, inwestora i przedsiębiorcy

Dlaczego niby miałbym nie chcieć odrobić moich kosztów? Czy zarabiać na prowadzeniu wartościowego serwisu? Szczególnie, jeżeli jestem obiektywny w tym co robię?

Ponadto czytelnicy mojego bloga nieraz dzielą się ze mną ich opiniami i jest to dla mnie ok. Ale taka forma? Po co taki chamski komentarz czy się sprzedałem czy nie? Wchodząc w ten ton: a jak taka osoba chodzi do pracy to się może nie sprzedaje? A może jest na garnuszku u rodziców? Nie wystarczyło podzielić się tylko opinią na temat ilości informacji o Fabryce Form?

Irytuje mnie taka postawa niektórych osób w Polsce. Powyższy komentarz można wrzucić do szerokiego worka „bo mi się należy”. Taka roszczeniowa postawa. Wszystko ma być za darmo. Bo niby co? Bo napisanie wpisu nic mnie nie kosztuje? Bo zdobycie doświadczenia żeby potem pisać ciekawe artykuły nic mnie nie kosztowało?

Ale ten komentarz z piątku tak naprawdę wpisuje się w szerszy kontekst moich przemyśleń z ostatnich dni i tych sześciu godzin jazdy do Warszawy.

A może lepiej mieć wszystko w dupie?: rzeczy ważne dla Polski

W ramach zawartości bloga wiele miejsca poświęcam na rzeczy ważne dla Polski. Do tej pory szczerze wierzyłem, że razem naprawdę możemy zmienić Polskę, sprawić, żeby w Polsce było znacznie lepiej, żeby ludzie z czasem zarabiali coraz więcej i nie musieli wyjeżdżać z Polski. A część z tych co wyjechała chciała wrócić do Polski.

Od jakiegoś czasu zaczyna mi się jednak nasuwać myśl, że może lepiej w życiu mają osoby, które mają wszystko w dupie. Myślą tylko o własnym interesie. Tak jak robią to na przykład politycy z poszczególnych partii. Mogą zarabiać setki tysięcy złotych bo byli wierni danej partii a w zamian za to później partia wystawiła ich na przykład na listach do Parlamentu Europejskiego.

Przecież zamiast pisać o Fabryce Form w kontekście analizy i wyceny DCF na co poświęciłem kilka dni, mógłbym po prostu napisać, żeby ludzie kupowali lokatę na 5% z funduszem akcji, który przecież na pewno zarobi przynajmniej 50% w rok. A co najważniejsze, byłoby to już zgodne z „profilem finansowym bloga”.

Albo jak jeszcze pracowałem w OFE ING. Zamiast pracować po kilkanaście godzin dziennie i walczyć o każdego bipsa performencu, mógłbym jechać po bandzie: ryzykować mocno środki zgromadzone przez przyszłych emerytów. Gdybym tak ryzykował i popracował jeszcze parę lat, pewnie losowo wpadłby dodatkowo jakiś bardzo fajny bonus.

I byłbym ustawiony do końca życia . I miałbym tyle kasy, że nawet by mi potem nie przyszło do głowy prowadzić mojego bloga i czytać takiego rodzaju komentarze.

Ale zawsze uważałem i nadal tak uważam, że takie zachowanie byłoby nieuczciwe względem przyszłych emerytów oraz pracodawcy. No i bardzo źle bym się z tym czuł osobiście.

A może lepiej mieć wszystko w dupie?: zachowania polityków 

Niestety jak oglądam ostatnio wystąpienia polityków w telewizji, w ramach różnych programów publicystycznych, i widzę ile jest nienawiści w ich zachowaniu, coraz mniej podoba mi się obecna Polska. Ale co najgorsze: takie zachowanie przejawiają też zwykli ludzie.

A może jest tak ponieważ politycy są tylko przedstawicielami społeczeństwa. Jakie społeczeństwo tacy politycy. Wiele osób narzeka na polityków ale tak naprawdę gdyby byli na ich miejscu, część z nich zachowywałaby się tak samo, jak oni teraz przy korycie.

Nie wiem, czy zawsze tak było, tylko tego nie dostrzegałem, czy też nasiliło się to w ostatnich latach, ale jak tak dalej będzie, z Polski rzeczywiście wyjedzie kolejne kilka milionów ludzi. A jeżeli ktoś jest za granicą i zastanawia się nad powrotem, widząc to co dzieje się w Polsce, na pewno nie zdecyduje się na powrót. A to oznacza realizację czarnego scenariusza, o którym pisałem rok temu: W matni: krach polskiej gospodarki w ciągu kilkunastu lat? Podatki + wyjazdy = bankructwo państwa i ZUS

A może lepiej mieć wszystko w dupie?: podsumowanie

Przecież wyzwania, które przed nami stoją w kolejnych latach są tak duże, że bez ponadpartyjnej współpracy na poziomie centralnym jak i lokalnym, bez ogólnonarodowego zjednoczenia, bez współpracy wszystkich klas społecznych poczynając od pracowników, przez przedsiębiorców a kończąc na urzędnikach państwowych, nic dobrego z tego nie wyjdzie.

Zresztą nie trzeba daleko szukać, bo parę tygodni temu dostałem maila od jednego z uczestników moich szkoleń, który napisał, że od początku października 2014 są już w Anglii i mają tam zamiar zostać na stałe.

Tak sobie ostatnio myślę, że skoro i tak wszyscy pójdą prędzej czy później do piachu a część ludzi w Polsce przejawia taką postawę jak opisałem powyżej, to rzeczywiście może mieć wszystko w dupie i nic w Polsce nie uda się zmienić? Może nie da się zmienić naszej narodowej mentalności? I najlepiej mieć wszystko w dupie?

A ja jestem jak ten chłopiec z fragmentu poniższego filmu:

Tylko ostatnio zacząłem się bardziej zastanawiać, czy ten tekst z drugiej części powyższego fragmentu ma rzeczywiście sens w polskich warunkach…