Dokąd dobrnie WIG 20

Dzisiaj kolejny artykuł z serii: dokąd dobrnie WIG 20, za i przeciw. Poprzednim razem w kwietniu 2013 w dwóch wpisach: Dokąd dobrnie WIG-20? Za i przeciw kwiecień 2013 oraz Zachowanie obligacji a giełda czyli dlaczego to tylko korekta hossy podałem argumenty dlaczego uważałem, że to tylko korekta hossy rozpoczętej w 2012 roku. Szczególnie zachowanie obligacji pod koniec kwietnia 2013 r. przypominało mi to co działo się z obligacjami i giełdą w 2002/2003 roku.

Dokąd dobrnie WIG 20: kilka przemyśleń

1. Czego można się nauczyć na podstawie tego, co wydarzyło się na polskiej giełdzie w ciągu ostatnich paru miesięcy
2. Co z tego wynika na przyszłość

Diagnoza z kwietnia okazała się słuszna, co potwierdziły bardzo silne wzrosty na giełdzie, które wyniosły prawie 10 procent. Osoby, które śledzą dodatkowo co dzieje się u mnie na Facebooku miały okazję czytać o tym w trakcie realizacji tego dynamicznego ruchu bo pisałem o tym co parę dni w maju: Michał Stopka Inwestor Profesjonalny

W efekcie Indeks giełdowy Wig przeszedł niezbyt głęboka korektę, która wyniosła od szczytu z końca 2012 roku zaledwie 10%. Indeks WIG jest już ponownie na szczytach z końca 2012 roku:

Tak jak pisałem we wpisie o obligacjach:

Powyższy wniosek można jednak wyciągnąć tylko na podstawie analizy fundamentalnej.  „Technicy” i zwolennicy podstawowej zasady technicznej „ucinaj straty” pewnie w większości już wyskoczyli z rynku bo giełda od końca grudnia 2012 roku zniosła część wzrostów. W ten sposób tworzą się trendy na giełdzie. „Fundamenty” nadają kierunek ale korekty tworzą krótkoterminowi spekulanci:

Krótkoterminowi gracze/zarządzający akcjami nie są w stanie zaakceptować większości ruchów na akcjach. Dlaczego? Chcą za wszelką cenę wyłapać każdą lokalną górkę i dołek. Nie dywersyfikują pozycji na różne instrumenty, zazwyczaj 100 % środków pakują w akcje. Spekulują zamiast inwestować. Trwonią kapitał na „obcinanie strat”, podatki, spread oraz prowizje. W ten sposób nie można dużo zarobić a właściwie jest to prosta droga do złamania podstawowej zasady o której pisałem tutaj: Poznaj biznes: Inwestowanie na giełdzie… Zasada nr 1: Nigdy nie trać pieniędzy; Zasada nr 2: Nigdy nie zapominaj o zasadzie nr 1; Warren Buffet 

Czego można się nauczyć na podstawie tego, co wydarzyło się na polskiej giełdzie w ciągu ostatniego miesiąca jak i paru ostatnich miesięcy?

W ciągu ostatnich pięciu miesięcy sam indeks WIG 20 a nawet indeks WIG 20 Total Return (który uwzględnia również dochód w postaci np. dywidend) zachował się znacznie słabiej niż indeks WIG:

Ale z kolei w ciągu ostatniego roku sprawa wygląda całkiem inaczej, bo stopa zwrotu WiGu oraz WIG 20 Total Return jest podobna:

Bardzo wiele wyjaśnia zachowanie się indeksu dużych spółek oraz mniejszych: WIG20TR oraz MWIG40:

Jak wytłumaczyć bardzo dobry performance dużych spółek od czerwca do grudnia 2012 oraz słabe zachowanie w 2013 r?

1. Inwestorzy, którzy w 2012 roku grali pod obniżki stóp procentowych i poprawę w makro wchodzili głównie w duże spółki. Są to zazwyczaj inwestorzy z bardzo dużymi aktywami i dlatego potrzebują płynnych i dużych spółek. Jak coś pójdzie nie tak z dużej i płynnej spółki można łatwo wyjść w przeciwieństwie do małej spółki.

2. Z kolei w 2013 roku:

a) Polska giełda to głównie sektor bankowy, którego zyski mocno ucierpiały z powodu dużych obniżek stóp procentowych: zawęża się marża odsetkowa ponieważ około połowa depozytów sektora bankowego to nieoprocentowane RORy: głównie PKO BP oraz Pekao Sa. Oba banki w WIG 20 mają niecałe 30% udziału

b) spory udział w indeksie ma KGHM oraz firmy energetyczne, które słabo sobie radziły w 2013 roku

c) No i w końcu wyszła sprawa z Cyprem a następnie z OFE

W efekcie powyższych czynników znowu w grze były duże i płynne spółki. Z tym, że tym razem były one sprzedawane przez dużych inwestorów, którzy robili zakłady o te negatywne czynniki.

Warto zwrócić uwagę na ciekawe zachowanie się indeksu WIG w Polsce względem rynków bardziej rozwiniętych w ciągu ostatniego roku, jak np. S&P w USA:

Jak widać powyżej Polska giełda zachowywała się dokładnie przeciwnie w porównaniu do performencu w USA. Mocnym wzrostom na jesieni 2012 w Polsce towarzyszyło słabe zachowanie się giełdy w USA. Przeciwnie było w pierwszej połowie 2013 roku.

Nie dziwią mnie tak bardzo dynamiczne wzrosty w maju na polskiej giełdzie, jeżeli zobaczymy różnice w performencie w USA oraz w Polsce od początku 2013 roku:

To musiało się skończyć tak dynamicznymi wzrostami, bo wielu zarządzających zarówno na indeksach (ale i spółkach) robi zakłady o wyrównanie się performencu za dany okres czasu, np. YTD (year to date, czyli stopa zwrotu w ciągu ostatniego roku na danych dwóch instrumentach bazowych).

Tym bardziej, że można było zakładać, że część inwestorów postanowi zrealizować zyski z dynamicznego spadku rentowności obligacji i przeniesie się na rynek akcji (spadek rentowności obligacji powoduje wzrost wycen obligacji, czyli jest przeciwnie skorelowany):

Z ciekawych rzeczy warto jeszcze zwrócić uwagę na napływy i odpływy do TFI w kwietniu 2013 r.

Po raz pierwszy w 2013 r., klienci indywidualni w kwietniu wypłacili środki z funduszy akcyjnych, tym samym idealnie wyczuwając dołek na giełdzie:

Klienci TFI zachowali się tak, pomimo tego, że od początku 2013 r. wpłacili do funduszy akcyjnych prawie 1 mld zł.

Dokąd dobrnie WIG 20: indeks WIG

Poniżej na wykresie zaznaczyłem wynik strategii krótkoterminowego spekulowania na giełdzie i prób wyłapania lokalnych górek i dołków przez klientów TFI. Na czerwono zaznaczyłem okresy kiedy były odpływy z funduszy akcyjnych a na zielono kiedy napływy:

Wykres niestety daje do myślenia. Kończy się jak zawsze albo „wtopą” albo mniejszymi zyskami niż gdyby ktoś siedziała na własnej (…), zgodnie z cytatem bohatera z mojej ulubionej książki z 1923 r.: Ciekawa książka „Wspomnienia gracza giełdowego” Edwina Lefevre

A teraz pozwólcie, że powiem wam jedną ważną rzecz: po tym jak spędziłem na Wall Street wiele długich lat, i po tym, jak zarobiłem tam i straciłem wiele milionów dolarów, pragnę stwierdzić, że tym co zarabiało dla mnie naprawdę duże pieniądze, wcale nie była ani oszałamiająca inteligencja, ani tajemnicze impulsy – była to umiejętności cierpliwego siedzenia na czterech literach. Rozumiecie ?? Siedzenie na własnej d…! Właśnie tak. Wcale nie tak trudno prawidłowo ocenić rynek. Na początku hossy zawsze dużo jest takich, którzy to wiedzą, podobnie w przededniu bessy wielu uczestników rynku już wie, co się święci. Znałem wielu ludzi, którzy mieli rację dokładnie w odpowiednim czasie i zaczynali kupować bądź sprzedawać akcje na poziomach zapewniających maksymalny zysk. Ich doświadczenia dokładnie pokrywały się z moimi – nie mieli z tego dużych pieniędzy. Ludzie którzy potrafią równocześnie mieć rację i spokojnie utrzymywać pozycje są rzadkością. Jest to jedna z najtrudniejszych do opanowania umiejętności.

Myślę, że pod koniec maja było z kolei sporo napływów do funduszy akcyjnych. Nie rozumiem jaki jest sens najpierw sprzedawać coś co jest tanie po czym, jak już cena mocno wzrośnie odkupować to po znacznie wyższych cenach.

Jeżeli się nad tym zastanowić to wynika to chyba z tego, że klienci TFI nie wiedzą co warto a czego nie warto robić na giełdzie. Ponadto nie mają strategii jak inwestować na giełdzie, żeby w trochę dłuższym terminie zarabiać pieniądze a nie tracić.

Co z tego wszystkiego wynika i jakie są argumenty za wzrostami oraz spadkami na giełdzie?

Dokąd dobrnie WIG 20: za wzrostami

1. Obniżki stóp procentowych:

2. W 2013 lub na przełomie 2013/2014 powinniśmy zobaczyć szczyt na wskaźniku bezrobocia w Polsce, jeżeli mam rację co do cyklu dziesięcioletniego: Polską gospodarkę czeka kilka tłustych lat? : Michał Stopka „Cykl dziesięcioletni”. Okres pięcioletniego, relatywnie słabego PKB w Polsce właśnie się kończy:

3. Wskaźniki fundamentalne są nadal atrakcyjne, chociaż po takich wzrostach już nie tak bardzo jak jeszcze miesiąc temu czy pół roku temu:

Warto jednak wziąć pod uwagę, ze na giełdzie nie ma jednej oczekiwanej stopy zwrotu ani wyceny dla akcji. Zawsze jest ona porównywana do innych instrumentów w które można zainwestować. W tym kontekście, po ostatnim bardzo mocnym spadku oprocentowania lokat, giełda jest bardzo atrakcyjną alternatywą. Na przykład stopa dywidendy dla wielu spółek wynosi dwa razy tyle co można uzyskać na lokacie w banku.

4. Klienci TFI idealnie wyznaczyli dołek na giełdzie w kwietniu 2013 roku. Cały czas wiele osób boi się giełdy po doświadczeniach z 2007 roku i unika funduszy akcyjnych. Warto jednak pamiętać, że w bankach osoby indywidualne mają obecnie ponad 500 mld zł a w bezpiecznych funduszach inwestycyjnych ponad 100 mld zł. Pytanie w jakim stopniu i kiedy, środki te zostaną przerzucone na giełdę.

5. Cały czas polska giełda w roku 2013 ma słabszy performence niż rynki bardziej rozwinięte, mamy co nadganiać.

6. Historia z Cyprem została bardzo dobrze przyjęta przez giełdę, widać, że rynek spodziewa się dalszej poprawy w makro.

7. Poprawa na wskaźnikach makro. W tym wypadku wiele osób mówi, że nie ma poprawy na wskaźnikach makro. Nie jest to prawdą.

Na odsezonowanym wskaźniku produkcji przemysłowej widać, że  najgorsze mamy już za sobą i dynamika produkcji zakręciła już do góry z dołka w 4 kwartale 2012 r. :

Żródło: Parkiet.com

Za jakiś czas poprawi się też dynamika produkcji budowlanej, bo trzeba pamiętać, że rok temu pełną parą szły przygotowania do euro 2012 i wydatki infrastrukturalne a przez to mamy obecnie zawyżoną bazę.

Dokąd dobrnie WIG 20: przeciw wzrostom

1. Kolejne odpryski kryzysu finansowego na świecie (jak np. Cypr)

2. Ewentualna likwidacja OFE

3. Brak dalszej poprawy na wskaźnikach makro.

Dokąd dobrnie WIG 20: podsumowanie

Czynniki fundamentalne przemawiają za dalszymi wzrostami na giełdzie.

Co stanie się w krótkim terminie?

Oczywiście to trochę wróżenie z fusów, ale myślę, że część osób może teraz grać na korektę bo WIG jest przy szczytach z końca 2012 roku a parę miesięcy temu była to dobra strategia.

Dlatego też uważam, że tym razem może być na odwrót: myślę, że jest sporo polskich jak i zagranicznych zarządzających niedoważonych na akcjach. Zarządzający Ci mają dylemat: albo zacisnąć zęby i nadal udawać, że nic się nie stało, czyli że nie było wzrostów na giełdzie w maju albo gonić rynek w obawie, że przy dalszych napływach środków do TFI rynek im odjedzie i dopiero wtedy będą mieli problem.

W takiej sytuacji pokonamy w miarę szybko szczyty z grudnia i ruch wzrostowy będzie nadal trwał, na co wskazywałyby też fundamenty.

Jeżeli tak by jednak było to druga połowa roku mogłaby być słaba na giełdzie. Ale to kwestia otwarta dla kolejnych moich rozważań w cyklu wpisów „Dokąd dobrnie WIG 20 za i przeciw” więc zapraszam do odwiedzania mojego serwisu w kolejnych miesiącach.